adət

сущ.

1. обычай. El adətləri народные обычаи, qədim Şərq adətləri обычаи древнего Востока; adəti unutmaq забыть обычай

2. традиция, закон. Adətə sadiq qalmaq остаться верным традициям

3. обряд, ритуал. Kilsə adətləri церковные обряды

4. привычка. Hərənin öz adəti у каждого свои привычки, adətini dəyişdirmək изменять привычки, onun adəti belə idi у него была такая привычка, adətdən kənar вопреки привычкам, adətini tərgitmək оставить привычку

5. нрав, норов, манера. Onun adətidir у него норов такой, rəzil adət подлый нрав

6. повадка; adət etmək (eləmək) привыкать, привыкнуть; adət olmaq становиться, стать обычаем; adətə dönmək становиться, стать традицией; adəti olmaq входить, войти в привычку у кого; adəti üzrə по привычке, по обыкновению; adət üzrə по традиции; adət olduğu kimi как обычно, как водится